Każdy rodzic chce, by jego dzieci wyrosły na mądrych,
wrażliwych i kochających ludzi.
Jedną z pierwszych inwestycji w rozwój dziecka
jest niewątpliwie czytanie mu książek.
Czytanie stymuluje rozwój mowy, usprawnia pamięć oraz kształtuje wrażliwość moralną małego odbiorcy. Dzieci, którym rodzice regularnie czytają, szybciej się rozwijają, łatwiej przyswajają wiedzę o świecie i o ludziach, a także czują się bezpieczne i kochane. Wspólne czytanie pogłębia szczególny rodzaj więzi emocjonalnej pomiędzy rodzicami a dziećmi.
Co na początek?
W pierwszym etapie „przygody z książką” polecam do wykorzystania książeczki-zabawki oraz pozycje z tekturowymi lub plastikowymi kartkami lub miękką „poduszeczką”, która po naciśnięciu wydaje charakterystyczne dźwięki. Sztywne, barwnie ilustrowane kartki, to gwarancja, że książka się szybko nie zniszczy. Książeczki-zabawki, oprócz funkcji zabawy wpływają na stymulację zmysłów (słuchu, wzroku, dotyku). Książeczki-zabawki, to pierwszy krok do wyzwolenia w dziecku ciekawości, która w przyszłości może przerodzić się w zamiłowanie do prawdziwej lektury.
Co czytać przedszkolakom?
Przedszkolaka zainteresują krótkie historyjki z różnych dziedzin. Warto pamiętać, żeby nie były zbyt skomplikowane (najwyżej kilku bohaterów). Nadmiar treści może wywołać znużenia i niechęć do czytania. Dobrze dobrana książka wywołuje u dziecka chęć utrwalania jej treści. Dziecko samo domaga się, by mu czytać to samo kilka razy. Wartościowa i piękna książka to taka, która uczy, jak odróżniać dobro od zła. Przybliża wzorce postaw, które charakteryzują takie cechy jak: przyjaźń, odwaga, tolerancja, która daje możliwość przeżywania radości, zachwytu, smutku. Książki, w których bohaterami są misie i inne zwierzęta, często gloryfikują przyjaźń i są pełne ciekawych przygód, dlatego zawsze są lekturami godnymi polecenia. Im ciekawsza i bardziej wzruszająca książka, tym większa szansa, że dziecko chętnie będzie do niej wracało.
Jak i kiedy czytać dziecku?
Najlepiej uczynić z czytania rodzinny rytuał. Można czytać przed pójściem spać. Dzieci z niecierpliwości oczekują momentu, kiedy mama czy tato rozpocznie wieczorne czytanie. Czytać można także trzymając dziecko na kolanach, jednocześnie je przytulając. W ramionach rodzica, wsłuchane w opowieści, dziecko czuje się bezpieczne i ważne. Podczas czytania rodzic może wcielić się w rolę bohatera – zmieniać tembr głosu, intonację. W ten sposób pokazuje dziecku, czy bohater jest dobry czy zły, wesoły czy smutny. O książce warto pamiętać również podczas spaceru, przed drzemką w ciągu dnia i wszędzie tam, gdzie możemy spodziewać się, że czas spędzimy na dłuższym oczekiwaniu (kolejna w sklepie, do lekarza).
najważniejsze jednak, by czytanie kojarzyło się dziecku z przyjemnością. Są dzieci, dla których wspólne czytanie to ogromna radość, inne trzeba zachęcać, by je polubiło. Dlatego nie należy przesadzać z ilością czytanego tekstu. Zarówno rodzic jak i dziecko nie mogą poczuć się znużeni.
To ważne!
- Bajki są najważniejsze dla dzieci w wieku 4 – 9 lat.
- Należy zaczynać od bajek, które są najmniej brutalne (np. „Kot w butach”, „Kopciuszek”).
- Najlepszy czas na czytanie to popołudnie; po wieczornym czytaniu dzieci mogą mieć bowiem problemy z zasypianiem.
- Jeśli chcemy, by dziecko słuchało bajek z płyty – najpierw sami ich wysłuchajmy. Niektóre z nich są bardzo realistyczne i obrazowe – dziecko może się bać, jeśli będzie słuchało ich samo.
- Półki z książkami powinny znajdować się w zasięgu rąk dziecka.
Korzyści, jakie zyskuje dziecko, któremu rodzice czytają:
- Następuje poprawa sprawności mowy, wzbogacanie słownictwa i umiejętności opisywania świata.
- Dziecko łatwiej wyraża swoje myśli, uczucia, potrzeby i opinie.
- Rozwija się fantazja dziecięca.
- Dziecko staje się bardziej opanowane, cierpliwe i spokojne.
- Poprawia się dziecięca pamięć i umiejętność koncentracji uwagi.
- Kształtuje się u dziecka postawa refleksyjna.
- Czytanie baśni lub bajek ma duży wpływ na kształcenie zachowań społecznych dziecka: ukazuje obrazy solidarności i współdziałania; wzbudza życzliwość i sympatię, współczucie, oburzenie, protest wobec krzywdy bohaterów.
- Czytaniu towarzyszyć mogą konkursy plastyczne, muzyczne oraz inscenizacje teatralne, spotkania z interesującymi ludźmi, wyprawy do pobliskiej biblioteki itd., co przynosi dziecku dodatkowe korzyści.
Rodzice najczęściej chcą, aby dziecko szybko nauczyło się samo czytać. Trudno mu zrozumieć, że na początku czytanie jest dla pierwszo- czy drugoklasistów czynnością bardzo trudną. Wiele dzieci po prostu się zniechęca, zanim rozmiłują się w czytaniu. Jeśli jednak rodzice zaszczepią w nich bakcyla czytania, dziecko już samo sięgnie po książki.
Według badań naukowych, głośne czytanie dziecku:
- Buduje mocną więź między dorosłym i dzieckiem;
- Zapewnia emocjonalny rozwój dziecka;
- Rozwija język, pamięć i wyobraźnię;
- Uczy myślenia, poprawia koncentrację;
- Poszerza wiedzę ogólną, rozbudza zainteresowania;
- Ułatwia naukę, pomaga odnieść sukces w szkole;
- Wzmacnia samouznanie dziecka;
- Uczy wartości moralnych;
- Rozwija wrażliwość i empatię (zdolność rozumienia i odczuwania stanów psychicznych, zwłaszcza emocjonalnych innych ludzi, czyli wczuwanie się w ich przeżycia);
- Kształtuje na całe życie nawyk czytania i zdobywania wiedzy;
- Dla dzieci niepełnosprawnych jest ogromną stymulacją, dzięki której rozwijają się lepiej niż ich niepełnosprawni rówieśnicy pozbawieni głośnej lektury.
materiały zaczerpnięte ze strony internetowej
Fundacji ABCXXI – CAŁA POLSKA CZYTA DZIECIOM
http://www.calapolskaczytadzieciom.pl/
